Το εκήρυξεν ο θείος Όμηρος προ ετών τρισχιλίων: Είς οιωνός
άριστος!…
Αλλά τις έβαλεν εις πράξιν την συμβουλήν του θειοτάτου αρχαίου ποιητού;
Εκ της παρούσης ημών γενεάς τις ημύνθη περί πάτρης;
Αλλά τις έβαλεν εις πράξιν την συμβουλήν του θειοτάτου αρχαίου ποιητού;
Εκ της παρούσης ημών γενεάς τις ημύνθη περί πάτρης;
Τις ημύνθη περί
πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα
ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
Είχε προηγηθεί το 1893, η δημόσια ομολόγία του Χαριλάου Τρικούπη : «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Το 1898 επεβλήθη στην Ελλάδα διεθνής
οικονομικός έλεγχος. Οι Μεγάλες Δυνάμεις εγκατέστησαν υπαλλήλους τους , οι
οποίοι εισέπρατταν για λογαριασμό των ξένων τραπεζών μέρος από τά έσοδα των
μονοπωλιακών επιχειρήσεων του Ελληνικού Κράτους.
Άμυνα πετρί πάτρης θα ήτο η
ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η
καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος το
φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεωκοπίας.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
“Ακρόπολις”, 1 Ιαν. 1896
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου