Με χιουμοριστική διάθεση
Αλέξιος ο Α΄, ο Αγραβάτωτος κλείνει συμφωνία.
Τω καιρώ εκείνω, ο μάγιστρος Αλέξιος ήτο πολλά σκοτισμένος. Το
καλοκαίριον είχε φτάσει και συμφωνία δεν φαινόταν στον ορίζοντα. Αδίκως
ο Ιωάν(ν)ης ο Νάρκισσος κοπίαζε με τις περί παιγνίων θεωρίες του. Οι
Αλαμανοί ήταν αμόρφωτοι και δεν καταλάβαιναν από τέτοια. Λίγες ακόμη
ημέρες να περνούσαν και η χώρα θα βούλιαζε εις τον βούρκον. Θα χάνονταν
τα πάντα. Μέχρι και τα ιερά τροφεία των Δεητζήδων.
Στο μεταξύ, η Αγγελική η Αλαμανή καμωνόταν την Αγία
Γουτθίλδη της Βυτεμβέργης. Μήτε να της πεις «γκο-μπακ» δεν μπορούσες,
έτσι συμπονετική όπως ήταν. Μα η Χριστίνα της Λαγκαρδίας απαιτούσε τους
τόκους της εν τη παλάμη. Και ο Μάριος Δράγκης είχε μουλαρώσει. Και ο
Γερούνδιος ο Κατωχωρίτης έκαμε διαρκώς μούτες. Ο δε Βολφγκάνγκος ο
Στριφνός διαλαλούσε πως αν οι Έλληνες δεν δέχονταν να μαστιγώνονται όσο
τραβούν κουπί, θα τους διώξει από την γαλέρα δια να μάθουν να τα θέλουν
όλα δικά τους.
Ακόμη και ο Γιουνκέρ ο Εύθυμος, που κάποτε
